Hoewel Eduard Cuypers (1859-1927) een gevierd architect was rond 1900 is over zijn bureau, zijn oeuvre en ontwerpopvattingen weinig bekend. Over zijn oom Pierre Cuypers (Rijksmuseum, Centraal Station) en zijn drie jaar oudere collega Berlage verschenen talloze boeken. Door Berlages grote invloed en opvattingen over architectuur raakte Eduard Cuypers in de vergetelheid. Zijn oeuvre in Nederland is nooit in kaart gebracht, het moet gaan om zeker tweehonderd projecten. Hij noemde zijn bureau Ed.Cuypers en ontwierp zijn gebouwen vaak samen met de opdrachtgever en zijn getalenteerde medewerkers. Die werden later geassocieerd met de Amsterdamse School waarover veel geschreven is.
Met grote vanzelfsprekendheid kwam het ene gebouw na het andere tot stand in Nederlands-Indië. Kranten schreven telkens jubelend van 'een sieraad voor de stad'. De man daarachter was Eduard Cuypers (1859-1927). Rond 1900 behoorde hij met zijn bureau tot een van de meest gevierde architecten in Nederland.<br/>Door nieuwe opvattingen in de architectuur kreeg hij het op den duur moeilijk in Nederland en met het verstrijken der jaren werd hij vrijwel doodgezwegen. Werkend vanuit Amsterdam verlegde hij daarop zijn werkterrein deels naar Nederlands-Indië waar, in samenwerking met Marius Hulswit (1862-1921) en Arthur Fermont (1882-1967), talloze gebouwen tot stand kwamen. Vele daarvan bestaan nog, Indonesië is er trots op. Dit is het boeiende verhaal van die gebouwen en de mensen.
Hoewel Eduard Cuypers (1859-1927) een gevierd architect was rond 1900 is over zijn bureau, zijn oeuvre en ontwerpopvattingen weinig bekend. Over zijn oom Pierre Cuypers (Rijksmuseum, Centraal Station) en zijn drie jaar oudere collega Berlage verschenen talloze boeken. Door Berlages grote invloed en opvattingen over architectuur raakte Eduard Cuypers in de vergetelheid. Zijn oeuvre in Nederland is nooit in kaart gebracht, het moet gaan om zeker tweehonderd projecten. Hij noemde zijn bureau Ed.Cuypers en ontwierp zijn gebouwen vaak samen met de opdrachtgever en zijn getalenteerde medewerkers. Die werden later geassocieerd met de Amsterdamse School waarover veel geschreven is.
Met grote vanzelfsprekendheid kwam het ene gebouw na het andere tot stand in Nederlands-Indië. Kranten schreven telkens jubelend van 'een sieraad voor de stad'. De man daarachter was Eduard Cuypers (1859-1927). Rond 1900 behoorde hij met zijn bureau tot een van de meest gevierde architecten in Nederland.<br/>Door nieuwe opvattingen in de architectuur kreeg hij het op den duur moeilijk in Nederland en met het verstrijken der jaren werd hij vrijwel doodgezwegen. Werkend vanuit Amsterdam verlegde hij daarop zijn werkterrein deels naar Nederlands-Indië waar, in samenwerking met Marius Hulswit (1862-1921) en Arthur Fermont (1882-1967), talloze gebouwen tot stand kwamen. Vele daarvan bestaan nog, Indonesië is er trots op. Dit is het boeiende verhaal van die gebouwen en de mensen.
