De Gedroomde Vriend is een verhaal verdeeld over veertien hoofdstukken en gaat over hoop, verlangen en teloorgang, met als decor de panoramische entree over de rivier De Nieuwe Maas, voordat de spoortunnel in gebruik werd genomen.

De Gedroomde Vriend verbeeldt een droom van een jonge vrouw die elke ochtend per trein forenst over de Maasbruggen op het traject Dordrecht-Rotterdam Ze passeert daarbij de ruïne van een verlaten brugwachterstoren en droomt dat daar een vriend woont die de grijze dagen kleur geeft. Ze besluit hem tot leven te wekken. Onder haar handen en die van beeldhouwer Stuart Smith van Madame Tussauds krijgt de persoon Von Tuzzi (‘Fantasie’) vorm en is zijn bestaan van zeer nabij te volgen door de treinreizigers.

Omdat de passagiers in het voorbijgaan maar een ‘sluitertijd’ van zeven seconden hebben, is hun waarneming gefragmenteerd en weten zij nooit wat zij precies hebben gezien. Aangevuld met hun eigen voorstellingsvermogen en dromen ontstaat het beeld van een excentrieke kluizenaar in een ‘folly’ aan de Maas, die de reizigers even wakker schudt uit hun lethargie en daarmee het surreële leven prikkelt.

De Polaroids zijn van de jong overleden schrijver Pieter van Oudheusden, die als een paparazzo de verschijning en verdwijning van de raadselachtige bewoner van de Wijnhaventoren blijkt te hebben vastgelegd. Recentelijk is dit niet eerder getoonde materiaal vrijgegeven en door de digitale bewerking van Bob Goedewaagen van een selectie van deze foto’s ontstond op verrassende wijze een totaal nieuw beeldverhaal dat even aangrijpend als ongrijpbaar is als de poëtische beelden die aan de toenmalige treinreizigers voorbijtrokken.

De Gedroomde Vriend is een verhaal verdeeld over veertien hoofdstukken en gaat over hoop, verlangen en teloorgang, met als decor de panoramische entree over de rivier De Nieuwe Maas, voordat de spoortunnel in gebruik werd genomen.

De Gedroomde Vriend verbeeldt een droom van een jonge vrouw die elke ochtend per trein forenst over de Maasbruggen op het traject Dordrecht-Rotterdam Ze passeert daarbij de ruïne van een verlaten brugwachterstoren en droomt dat daar een vriend woont die de grijze dagen kleur geeft. Ze besluit hem tot leven te wekken. Onder haar handen en die van beeldhouwer Stuart Smith van Madame Tussauds krijgt de persoon Von Tuzzi (‘Fantasie’) vorm en is zijn bestaan van zeer nabij te volgen door de treinreizigers.

Omdat de passagiers in het voorbijgaan maar een ‘sluitertijd’ van zeven seconden hebben, is hun waarneming gefragmenteerd en weten zij nooit wat zij precies hebben gezien. Aangevuld met hun eigen voorstellingsvermogen en dromen ontstaat het beeld van een excentrieke kluizenaar in een ‘folly’ aan de Maas, die de reizigers even wakker schudt uit hun lethargie en daarmee het surreële leven prikkelt.

De Polaroids zijn van de jong overleden schrijver Pieter van Oudheusden, die als een paparazzo de verschijning en verdwijning van de raadselachtige bewoner van de Wijnhaventoren blijkt te hebben vastgelegd. Recentelijk is dit niet eerder getoonde materiaal vrijgegeven en door de digitale bewerking van Bob Goedewaagen van een selectie van deze foto’s ontstond op verrassende wijze een totaal nieuw beeldverhaal dat even aangrijpend als ongrijpbaar is als de poëtische beelden die aan de toenmalige treinreizigers voorbijtrokken.