Gerrit Rietveld heeft tussen 1949 en 1960 zes ontwerpen gemaakt voor gebouwen en interieurs op Curaçao. In alle gevallen was Chris Engels daarbij betrokken als opdrachtgever of adviseur. Engels was behalve arts ook dichter en schilder. Tussen beiden ontwikkelde zich een hechte vriendschap. In dit boek beschrijft en analyseert Jan de Heer deze ontwerpen en plaatst ze in de cultuurpolitieke ontwikkeling van het eiland.
/ Ook uitgegeven in het Nederlands
Gerrit Rietveld heeft tussen 1949 en 1960 zes ontwerpen gemaakt voor gebouwen en interieurs op Curaçao. In alle gevallen was Chris Engels daarbij betrokken als opdrachtgever of adviseur. Engels was behalve arts ook dichter en schilder. Tussen beiden ontwikkelde zich een hechte vriendschap. In dit boek beschrijft en analyseert Jan de Heer deze ontwerpen en plaatst ze in de cultuurpolitieke ontwikkeling van het eiland. Tevens belicht hij de bijzondere relatie tussen Rietveld en Engels. Rietveld maakte in zijn ontwerpen goed gebruik van het klimaat van Curaçao. Hij trok bij het Verriet Instituut, het Richardushuis en het woonhuis voor Engels profijt van de passaatwind, paste geen gesloten wanden toe maar regelbare shutters en gebruikte grote dak-overstekken tegen directe instraling van de zon. In het Verriet Instituut maakte hij van het dak een grote regengoot om het kostbare regenwater te kunnen opvangen. Hierdoor kunnen de ontwerpen van Rietveld in de huidige Curaçaose architectenpraktijk nog steeds als inspirerend voorbeeld dienen.
/ Ook uitgegeven in het Nederlands
