De Aanschouw is dood. Leve De Aanschouw!

Iedere donderdag een nieuwe tentoonstelling, zonder ook maar een week over te slaan, en dat ruim 22 jaar lang. Op 6 juli 2001 werd in Rotterdam geschiedenis geschreven. In de vitrine aan de gevel van café De Schouw werd voor het eerst een kunstwerk getoond: De Aanschouw was een feit.

Met hoge frequentie en ijzeren regelmaat volgde een lange reeks tentoonstellingen. Of het nu regende of sneeuwde, of het nu zomervakantie was of kerstmis: de kleinste galerie van Rotterdam had iedere week een opening. Totdat in de zomer van 2023 het café sloot en De Aanschouw gedwongen was te verhuizen.

Dit boek viert de eerste 22 jaar en ruim 1100 tentoonstellingen van De Aanschouw. Het is een papieren monument voor een kunstfenomeen dat klein en groots tegelijk is. Het is een ode aan de vitaliteit van de Rotterdamse kunstscene. En het is een erkenning van de collectieve passie waar De Aanschouw al die jaren op heeft gedreven en ook in de toekomst op kan vertrouwen.

De Aanschouw is dood. Leve De Aanschouw!

Iedere donderdag een nieuwe tentoonstelling, zonder ook maar een week over te slaan, en dat ruim 22 jaar lang. Op 6 juli 2001 werd in Rotterdam geschiedenis geschreven. In de vitrine aan de gevel van café De Schouw werd voor het eerst een kunstwerk getoond: De Aanschouw was een feit.

Met hoge frequentie en ijzeren regelmaat volgde een lange reeks tentoonstellingen. Of het nu regende of sneeuwde, of het nu zomervakantie was of kerstmis: de kleinste galerie van Rotterdam had iedere week een opening. Totdat in de zomer van 2023 het café sloot en De Aanschouw gedwongen was te verhuizen.

Dit boek viert de eerste 22 jaar en ruim 1100 tentoonstellingen van De Aanschouw. Het is een papieren monument voor een kunstfenomeen dat klein en groots tegelijk is. Het is een ode aan de vitaliteit van de Rotterdamse kunstscene. En het is een erkenning van de collectieve passie waar De Aanschouw al die jaren op heeft gedreven en ook in de toekomst op kan vertrouwen.