Rotterdam is van oorsprong een middeleeuwse stad. Maar deze associatie heeft vrijwel niemand met deze modernste skylinestad van Nederland. Rotterdam heeft niet zoveel op met zijn verre verleden, tenzij het past in het succesverhaal van de wereldhavenstad. Rotterdam transitopolis, de stad die al vóór 1914 figureerde in de ranglijst van wereldhavensteden.

Die globale maritieme connecties voedden niet-Nederlandse aspiraties om zich tot vooruitstrevendste stad van Nederland te ontwikkelen. Het terreurbombardement van mei 1940 schiep onbedoeld licht, lucht en ruimte voor deze ambitie. De naoorlogse welvaartsstad werd nationaal en internationaal geprezen om zijn voortvarendheid, veerkracht en vitaliteit. Dankzij de petroleumindustrie werd Rotterdam in 1962 de grootste haven van de wereld, een status die het sinds 2004 niet meer heeft. Maar dat heeft er niet toe geleid dat Rotterdammers minder groot willen denken, want het is de overtreffende trap die hen drijft. Of het nu gaat om de hoogste gebouwen of de uitgestrektheid van Maasvlakte 2, veroverd op de zee.

Het huidige kosmopolitische Rotterdam wordt niet gemeten in aantallen gestapelde zeecontainers, maar in de diversiteit van de Rotterdammers. Ook zonder de zuigende werking van de haven kiezen zij deze stad als permanente of tijdelijke woonplek. Met elkaar schrijven deze Rotterdammers mee aan een nieuw script van de toekomstige wereldhavenstad.

Rotterdam is van oorsprong een middeleeuwse stad. Maar deze associatie heeft vrijwel niemand met deze modernste skylinestad van Nederland. Rotterdam heeft niet zoveel op met zijn verre verleden, tenzij het past in het succesverhaal van de wereldhavenstad. Rotterdam transitopolis, de stad die al vóór 1914 figureerde in de ranglijst van wereldhavensteden.

Die globale maritieme connecties voedden niet-Nederlandse aspiraties om zich tot vooruitstrevendste stad van Nederland te ontwikkelen. Het terreurbombardement van mei 1940 schiep onbedoeld licht, lucht en ruimte voor deze ambitie. De naoorlogse welvaartsstad werd nationaal en internationaal geprezen om zijn voortvarendheid, veerkracht en vitaliteit. Dankzij de petroleumindustrie werd Rotterdam in 1962 de grootste haven van de wereld, een status die het sinds 2004 niet meer heeft. Maar dat heeft er niet toe geleid dat Rotterdammers minder groot willen denken, want het is de overtreffende trap die hen drijft. Of het nu gaat om de hoogste gebouwen of de uitgestrektheid van Maasvlakte 2, veroverd op de zee.

Het huidige kosmopolitische Rotterdam wordt niet gemeten in aantallen gestapelde zeecontainers, maar in de diversiteit van de Rotterdammers. Ook zonder de zuigende werking van de haven kiezen zij deze stad als permanente of tijdelijke woonplek. Met elkaar schrijven deze Rotterdammers mee aan een nieuw script van de toekomstige wereldhavenstad.