Hansje van Halem (1978) studeerde grafisch ontwerpen aan de Gerrit Rietveld academie in Amsterdam, waar ze in 2003 haar eigen studio vestigde. Sindsdien werkt ze aan alfabetten, patronen, texturen en nog veel meer. Haar ontwerpen worden onder andere toepast in haar eigen boekontwerpen, affiches en illustraties, maar ook in de publieke ruimte in de vorm van een gevel, hek of vloer. De computer is voor haar een tekendoos. Die werkt niet zozeer vóór haar, maar ze kan er gecontroleerd effecten mee loslaten op de vectorlijnen die haar eigen hand er in stopt. Vanuit een grote focus en werklust slaat ze intuïtief aan het uitproberen en experimen­teren. Tot ze iets vindt dat haar bevalt. Alle stappen, of recepten zoals zij ze zelf noemt, worden gedocumenteerd. Het materiaal dat tijdens dit proces ontstaat bevat vele losse eindjes die op dat moment niet kunnen worden gebruikt. Daar vindt ze de kiemen voor toekomstige projecten.

Hansjes ontwerpen zijn gelaagde grafische landschappen waarin het oog kan dwalen. Amorfe harige lettervormen, een klotsende oceaan van lijnen. Hallucinerende kleuren, oppervlakken, complexiteit. Een massa in beweging, even gestold... Wat er staat? Daar moet je als kijker je best voor doen, maar dat is nou nét het mooie. Wat je ziet kan herinneringen oproepen aan episodes uit de ontwerp­geschiedenis waarin kaleidoscopische versierlust het ideaal was.

Hansje van Halem (1978) studeerde grafisch ontwerpen aan de Gerrit Rietveld academie in Amsterdam, waar ze in 2003 haar eigen studio vestigde. Sindsdien werkt ze aan alfabetten, patronen, texturen en nog veel meer. Haar ontwerpen worden onder andere toepast in haar eigen boekontwerpen, affiches en illustraties, maar ook in de publieke ruimte in de vorm van een gevel, hek of vloer. De computer is voor haar een tekendoos. Die werkt niet zozeer vóór haar, maar ze kan er gecontroleerd effecten mee loslaten op de vectorlijnen die haar eigen hand er in stopt. Vanuit een grote focus en werklust slaat ze intuïtief aan het uitproberen en experimen­teren. Tot ze iets vindt dat haar bevalt. Alle stappen, of recepten zoals zij ze zelf noemt, worden gedocumenteerd. Het materiaal dat tijdens dit proces ontstaat bevat vele losse eindjes die op dat moment niet kunnen worden gebruikt. Daar vindt ze de kiemen voor toekomstige projecten.

Hansjes ontwerpen zijn gelaagde grafische landschappen waarin het oog kan dwalen. Amorfe harige lettervormen, een klotsende oceaan van lijnen. Hallucinerende kleuren, oppervlakken, complexiteit. Een massa in beweging, even gestold... Wat er staat? Daar moet je als kijker je best voor doen, maar dat is nou nét het mooie. Wat je ziet kan herinneringen oproepen aan episodes uit de ontwerp­geschiedenis waarin kaleidoscopische versierlust het ideaal was.