'Landschap' roept eindeloze verwachtingen en associaties op: er is geen eenduidige, vastomlijnde beschrijving te geven van deze term.

Het landschap is daarom uitermate geschikt als uitgangspunt voor filosofische vragen over de dynamiek van culturele centra, de visies van instituten en de evolutie van cultuur in een natuurlijke omgeving. Want van wie is dit land eigenlijk? Wie bezit het? Wie maakte het landschap? Wie bepaalde het culturele ritme? Wie claimt de grond? Dit boek wil deze vragen ontleden door ons mee te nemen op een tocht door het Friese terplandschap.

Deze microstudie stelt vragen over culturele centra en landbezit. Met het groter worden van de Europese Unie, ontstaat er in Europa een groeiende belangstelling voor de nationale identiteit. Het landschap fungeert daarbij als een projectiescherm van imaginaire verwachtingen. Theorieën van Ton Lemaire, Filosofie van het landschap (1970) en de post-kolonialistische benadering van cultuur van Homi K. Bhabha (The Location of Culture, 1994), vormen een inspiratiebron voor deze fotografische reis door het Noord-Nederlandse landschap.

Pietsie Feenstra (Sorbonne Nouvelle, Paris III) stelt in haar cultuur-historische essay een filmische tocht voor door het landschap, gebaseerd op een fotografische blik en gecombineerd met archiefonderzoek. Een fotoboek van het Friese dorp Wjelsryp uit 1978 vormt haar inspiratiebron, en wordt integraal in A Photographic Portrait of a Landscape afgedrukt.

Het beeldessay van Wapke Feenstra (myvillages.org) is samengesteld uit recente landschapsfoto's, dorpsfoto's gemaakt door bewoners, gedichten, grondkennis en een grasherbarium. In dit boek staat de landschapsvisie van de bewoners centraal.

In het boek zijn acht gedichten in het Fries opgenomen van Beart Oosterhaven. De gedichten zijn naar het Engels vertaald door Geart fan der Mear.

'Landschap' roept eindeloze verwachtingen en associaties op: er is geen eenduidige, vastomlijnde beschrijving te geven van deze term.

Het landschap is daarom uitermate geschikt als uitgangspunt voor filosofische vragen over de dynamiek van culturele centra, de visies van instituten en de evolutie van cultuur in een natuurlijke omgeving. Want van wie is dit land eigenlijk? Wie bezit het? Wie maakte het landschap? Wie bepaalde het culturele ritme? Wie claimt de grond? Dit boek wil deze vragen ontleden door ons mee te nemen op een tocht door het Friese terplandschap.

Deze microstudie stelt vragen over culturele centra en landbezit. Met het groter worden van de Europese Unie, ontstaat er in Europa een groeiende belangstelling voor de nationale identiteit. Het landschap fungeert daarbij als een projectiescherm van imaginaire verwachtingen. Theorieën van Ton Lemaire, Filosofie van het landschap (1970) en de post-kolonialistische benadering van cultuur van Homi K. Bhabha (The Location of Culture, 1994), vormen een inspiratiebron voor deze fotografische reis door het Noord-Nederlandse landschap.

Pietsie Feenstra (Sorbonne Nouvelle, Paris III) stelt in haar cultuur-historische essay een filmische tocht voor door het landschap, gebaseerd op een fotografische blik en gecombineerd met archiefonderzoek. Een fotoboek van het Friese dorp Wjelsryp uit 1978 vormt haar inspiratiebron, en wordt integraal in A Photographic Portrait of a Landscape afgedrukt.

Het beeldessay van Wapke Feenstra (myvillages.org) is samengesteld uit recente landschapsfoto's, dorpsfoto's gemaakt door bewoners, gedichten, grondkennis en een grasherbarium. In dit boek staat de landschapsvisie van de bewoners centraal.

In het boek zijn acht gedichten in het Fries opgenomen van Beart Oosterhaven. De gedichten zijn naar het Engels vertaald door Geart fan der Mear.