HILBERINKBOSCH architecten: ‘Die verwondering die architectuur kan opleveren, de ruimtelijkheid versterkt door licht en materialiteit, de verbinding met de omgeving, met de historie van de plek: het zijn allemaal elementen die we in onze praktijk hebben proberen te vinden en toe te passen. Met dit boek documenteren we onze reis.’
Duizenden woningen verder kijkt het architectenduo Annemariken Hilberink en Geert Bosch in hun nieuwste boek Wonen, waardoor het leven kan landen terug op 25 jaar architectuurpraktijk. In hun reis nemen ze de lezer mee van Buurt naar Complex, van Woonhuis naar Erfgoed, laten ze in Bureau zien wie ze zijn en geven de afsluitende Specials een doorkijkje naar hun engagement. De gefundeerde monografie is een rijke neerslag van actuele vraagstukken onder andere over woningbouwopgaven, renovatieopgaven, bouwen buiten de Randstad en nieuwe modellen voor conceptbouw en houtbouw.
Naast hun voorwoord en de projectbeschrijvingen nodigden HB-a drie gastauteurs uit een bijdrage te leveren aan hun jubileumpublicatie. Kirsten Hannema zet in Thuis in de Wereld de voor HILBERINKBOSCH terugkerende gewetensvraag: Zou ik er zelf willen wonen? centraal. Een wezenlijke vraag voor de opgave waar het huidige kabinet voor staat. ‘De opgave waar Nederland voorstaat, reikt verder dan één miljoen huizen, hoe gaan we daarmee goede gebouwen, straten, pleinen en wijken bouwen, waar mensen een huis vinden?’ Astrid Aarsen beschrijft in Ontregelende continuïteit hoe de architectuur van HILBERINKBOSCH verbindt en uitnodigt op een andere manier naar bestaand erfgoed te kijken. ‘Een dialectisch proces van wederzijdse beïnvloeding waar de gebruikers, na oplevering, hun eigen episode aan toevoegen’. Eric Alink heeft in het slotessay net iets minder dan 7 fietskilometers nodig voor zijn A short road novel die op zoek gaat naar de taal van HILBERINKBOSCH,. ‘…wordt architectuur proza en op z'n best poëzie, waarbij het ontwerp zijn eigen grammatica, woordkeuze en eigenaardigheden prijsgeeft.’
Het boek is in eigen beheer uitgegeven onder concept en redactie van Karin van Pinxteren, rijk geïllustreerd met plattegronden en foto’s van architectuurfotograaf René de Wit e.a., duurzaam gedrukt, oogstrelend en eigenzinnig vormgegeven door Studio Boot.
HILBERINKBOSCH architecten: ‘Die verwondering die architectuur kan opleveren, de ruimtelijkheid versterkt door licht en materialiteit, de verbinding met de omgeving, met de historie van de plek: het zijn allemaal elementen die we in onze praktijk hebben proberen te vinden en toe te passen. Met dit boek documenteren we onze reis.’
Duizenden woningen verder kijkt het architectenduo Annemariken Hilberink en Geert Bosch in hun nieuwste boek Wonen, waardoor het leven kan landen terug op 25 jaar architectuurpraktijk. In hun reis nemen ze de lezer mee van Buurt naar Complex, van Woonhuis naar Erfgoed, laten ze in Bureau zien wie ze zijn en geven de afsluitende Specials een doorkijkje naar hun engagement. De gefundeerde monografie is een rijke neerslag van actuele vraagstukken onder andere over woningbouwopgaven, renovatieopgaven, bouwen buiten de Randstad en nieuwe modellen voor conceptbouw en houtbouw.
Naast hun voorwoord en de projectbeschrijvingen nodigden HB-a drie gastauteurs uit een bijdrage te leveren aan hun jubileumpublicatie. Kirsten Hannema zet in Thuis in de Wereld de voor HILBERINKBOSCH terugkerende gewetensvraag: Zou ik er zelf willen wonen? centraal. Een wezenlijke vraag voor de opgave waar het huidige kabinet voor staat. ‘De opgave waar Nederland voorstaat, reikt verder dan één miljoen huizen, hoe gaan we daarmee goede gebouwen, straten, pleinen en wijken bouwen, waar mensen een huis vinden?’ Astrid Aarsen beschrijft in Ontregelende continuïteit hoe de architectuur van HILBERINKBOSCH verbindt en uitnodigt op een andere manier naar bestaand erfgoed te kijken. ‘Een dialectisch proces van wederzijdse beïnvloeding waar de gebruikers, na oplevering, hun eigen episode aan toevoegen’. Eric Alink heeft in het slotessay net iets minder dan 7 fietskilometers nodig voor zijn A short road novel die op zoek gaat naar de taal van HILBERINKBOSCH,. ‘…wordt architectuur proza en op z'n best poëzie, waarbij het ontwerp zijn eigen grammatica, woordkeuze en eigenaardigheden prijsgeeft.’
Het boek is in eigen beheer uitgegeven onder concept en redactie van Karin van Pinxteren, rijk geïllustreerd met plattegronden en foto’s van architectuurfotograaf René de Wit e.a., duurzaam gedrukt, oogstrelend en eigenzinnig vormgegeven door Studio Boot.
