Bij het plannen van de gebouwde omgeving zijn verschillende entiteiten betrokken die in onderlinge samenwerking ontwerpbesluiten nemen. Aan de ene kant heeft dit dikwijls complexe en inconsistente proces vaak tot gevolg dat het ontbreekt aan een omvattende ontwerpvisie: de oorspronkelijke bedoelingen, motivaties en criteria kunnen gemakkelijk verloren gaan in de geest van collectieve representatie.

Bij het plannen van de gebouwde omgeving zijn verschillende entiteiten betrokken die in onderlinge samenwerking ontwerpbesluiten nemen. Aan de ene kant heeft dit dikwijls complexe en inconsistente proces vaak tot gevolg dat het ontbreekt aan een omvattende ontwerpvisie: de oorspronkelijke bedoelingen, motivaties en criteria kunnen gemakkelijk verloren gaan in de geest van collectieve representatie. Aan de andere kant kan dit proces ook nieuwe mogelijkheden opleveren voor gebouwen en steden waaraan op voorhand nog niemand had gedacht. Van het Nederlandse ‘poldermodel’ bij besluitvorming en voorbeelden van ‘design by committee’ (multidisciplinaire ontwerpteams) tot participerende vormen van stedenbouw en bottom-up-planningsmethoden, verkennen de auteurs hoe er tussen de betrokken partijen overeenstemming kan komen om zo het publieke draagvlak te verbreden. Er komen thema’s aan de orde als het bevorderen van participerende en op communicatie gebaseerde modellen voor stedenbouw en architectuur, de effecten van digitale processen op de bouwindustrie, de coöperatieve interactie van het architectenbureau, de politieke implicaties van het inhuren van toparchitecten en het actualiseren van universele planningsstrategieën.
Deze actuele bijdragen zijn voorzien van kanttekeningen, aantekeningen, terminologielijsten en korte verhalen. Dit nummer bevat ook een reeks interviews met diverse beroemde namen uit de praktijk en de theorie van de architectuur.

Met bijdragen van Thomas A.P. van Leeuwen, Matthew Moore, Aryan Sikkema, Nader Vossoughian e.a.