Heeft het collectieve geheugen in de hedendaagse pluriforme samenleving nog een bindend vermogen? Kan het hedendaagse monument nog ten dienste staan van het collectief herdenken? Hoe kan het cultureel erfgoed worden ontsloten zonder van stad en land een museum te maken en nieuwe ontwikkelingen tegen te houden? Wat zijn de implicaties van media en digitale opslagtechnieken voor het sociale en historische proces van bewaren en herinneren? En wat is bij dit alles de rol van de kunst?

Heeft het collectieve geheugen in de hedendaagse pluriforme samenleving nog een bindend vermogen? Kan het hedendaagse monument nog ten dienste staan van het collectief herdenken? Hoe kan het cultureel erfgoed worden ontsloten zonder van stad en land een museum te maken en nieuwe ontwikkelingen tegen te houden? Wat zijn de implicaties van media en digitale opslagtechnieken voor het sociale en historische proces van bewaren en herinneren? En wat is bij dit alles de rol van de kunst?

Deze en andere vragen staan centraal in Open 7. Geheugen(loos) en worden uitgewerkt door toonaangevende auteurs. Rudi Laermans schrijft over het posthistorische geheugen binnen het publieke domein. Frank van Vree stelt de rol van de moderne media aan de orde bij herdenken. Wolfgang Ernst filosofeert over de betekenis van het hedendaagse archief. Jorinde Seijdel gaat in op het verborgen fotoarchief van Bill Gates. Sven Lütticken schrijft over de massamedia als vermeende producenten van vergetelheid. Geert Lovink interviewt Tjebbe van Tijen, kunstenaar en sociaal archivist. De betekenis van het cultureel erfgoed voor de inrichting van het landschap wordt door Cor Wagenaar onder de loep genomen, terwijl Paul Meurs zijn aandacht juist richt op het geheugen van de stad. Daarnaast bevat het nummer bijdragen van kunstenaars, ontwerpers en theoretici die het geheugen in concrete projecten aan de orde stellen, zoals Jouke Kleerebezem. De essays en projectteksten worden afgewisseld met autonome bijdragen in tekst en beeld van Hans Aarsman, Joke Robaard, Arnoud Holleman, Barbara Visser, Nico Dockx en Nico Bick.