Maarten Struijs heeft ruim vijfentwintig jaar als architect gewerkt bij Gemeentewerken Rotterdam. In deze periode heeft hij een indrukwekkend aantal infrastructurele werken gerealiseerd. In Rotterdam doorgronden kijkt Maarten Struijs terug vanuit de woestijn en analyseert hij in beeld en tekst plekken en projecten die hem als architect hebben gevormd. Op basis hiervan formuleert hij zijn architectonische motieven voor het vormgeven van infrastructuur en illustreert deze aan de hand van zijn laatste projecten, Randstadrail en Rotterdam Centraal.

Maarten Struijs heeft ruim vijfentwintig jaar als architect gewerkt bij Gemeentewerken Rotterdam. In deze periode heeft hij een indrukwekkend aantal infrastructurele werken gerealiseerd. In Rotterdam doorgronden kijkt Maarten Struijs terug vanuit de woestijn en analyseert hij in beeld en tekst plekken en projecten die hem als architect hebben gevormd. Op basis hiervan formuleert hij zijn architectonische motieven voor het vormgeven van infrastructuur en illustreert deze aan de hand van zijn laatste projecten, Randstadrail en Rotterdam Centraal.

Met als startpunt zijn geboorteplaats Vlaardingen, onder de rook van Rotterdam, onderzoekt Struijs de verschillende plekken en projecten die hem als architect gevormd hebben: het windscherm langs het Calandkanaal, de rookgasreiniger langs de Brielselaan en de metrostations Beurs en Tussenwater. Op basis hiervan formuleert hij zijn architectonische motieven, die hij samenvat in de thema’s Lucht, Licht en Lichaam. Tot slot laat Maarten Struijs zien hoe deze thema’s de ontwerpen door Randstadrail en Rotterdam Centraal hebben bepaald, waarbij het accent ligt op de presentatie van de ondergrondse metrostations Blijdorp en Rotterdam Centraal.