Na de gedwongen sluiting van de bibliotheek in de Rotterdamse wijk Het Oude Westen richtten actieve wijkbewoners in 2012 een eigen leeszaal op. In korte tijd groeide hun initiatief uit tot een bloeiende ontmoetingsplek, die veelvuldig elders in het land als voorbeeld wordt gebruikt voor de kracht van zelforganisatie.
De uitvinding van Leeszaal Rotterdam West begon met twee vragen: hoe ziet jouw ideale Leeszaal er uit, en wat zou je er zelf aan kunnen bijdragen? Een half jaar later werd er een pand ingericht en ontstond daar een mooie publieke ontmoetingsplek rond taal, literatuur, verbeelding en participatie die volledig draait op een bont gezelschap van vrijwilligers. Met ruime openingstijden, boeken, kranten, wifi, goede koffie en diverse culturele programma's. Hoe verliep dat uitvinden en wat is er uitgevonden?
Leeszaal Rotterdam West wordt vaak gebruikt als voorbeeld van hoe het niet moet (amateurisme door bezuinigingen) en tegelijkertijd ook hoe het wel moet (bewonersinitiatief). In dit boek wordt de Leeszaal van binnenuit belicht en bespreken de initiatiefnemers/onderzoekers aan de hand van hun praktijkregistraties en theoretische inspiratiebronnen de Leeszaal als zelforganisatie, als publieke ruimte, als leer - en werkplek en als cultuurbazaar.
Het boek 'De uitvinding van de Leeszaal. Collectieve tactieken en culturele uitwisselingen' is een rijk geïllustreerd verhaal over gastvrijheid, eigenaarschap, diversiteit, kwaliteit, reputatie, vakmanschap, emancipatie, overvloed, kringloopcollectie, verbeeldingskracht, interesse, alledaagse diplomatie, geld, maatschappelijk vastgoed, sociale infrastructuur, ondernemerschap en militant optimisme. Geen handboek met rijtjes richtlijnen en waarschuwingen, maar een kritisch en praktisch ideeënboek over mogelijkheden, manieren en ingewikkeldheden om met anderen je eigen stad te maken. Inspirerend en behulpzaam voor denk- en doe-het-zelvers, nuttig voor professionals en ambtenaren, en interessant voor alle anderen - inclusief de sceptici - die over stedelijke ontwikkeling van onderop en de inrichting van maatschappelijke en culturele ontmoetingsplaatsen nadenken.
Na de gedwongen sluiting van de bibliotheek in de Rotterdamse wijk Het Oude Westen richtten actieve wijkbewoners in 2012 een eigen leeszaal op. In korte tijd groeide hun initiatief uit tot een bloeiende ontmoetingsplek, die veelvuldig elders in het land als voorbeeld wordt gebruikt voor de kracht van zelforganisatie.
De uitvinding van Leeszaal Rotterdam West begon met twee vragen: hoe ziet jouw ideale Leeszaal er uit, en wat zou je er zelf aan kunnen bijdragen? Een half jaar later werd er een pand ingericht en ontstond daar een mooie publieke ontmoetingsplek rond taal, literatuur, verbeelding en participatie die volledig draait op een bont gezelschap van vrijwilligers. Met ruime openingstijden, boeken, kranten, wifi, goede koffie en diverse culturele programma's. Hoe verliep dat uitvinden en wat is er uitgevonden?
Leeszaal Rotterdam West wordt vaak gebruikt als voorbeeld van hoe het niet moet (amateurisme door bezuinigingen) en tegelijkertijd ook hoe het wel moet (bewonersinitiatief). In dit boek wordt de Leeszaal van binnenuit belicht en bespreken de initiatiefnemers/onderzoekers aan de hand van hun praktijkregistraties en theoretische inspiratiebronnen de Leeszaal als zelforganisatie, als publieke ruimte, als leer - en werkplek en als cultuurbazaar.
Het boek 'De uitvinding van de Leeszaal. Collectieve tactieken en culturele uitwisselingen' is een rijk geïllustreerd verhaal over gastvrijheid, eigenaarschap, diversiteit, kwaliteit, reputatie, vakmanschap, emancipatie, overvloed, kringloopcollectie, verbeeldingskracht, interesse, alledaagse diplomatie, geld, maatschappelijk vastgoed, sociale infrastructuur, ondernemerschap en militant optimisme. Geen handboek met rijtjes richtlijnen en waarschuwingen, maar een kritisch en praktisch ideeënboek over mogelijkheden, manieren en ingewikkeldheden om met anderen je eigen stad te maken. Inspirerend en behulpzaam voor denk- en doe-het-zelvers, nuttig voor professionals en ambtenaren, en interessant voor alle anderen - inclusief de sceptici - die over stedelijke ontwikkeling van onderop en de inrichting van maatschappelijke en culturele ontmoetingsplaatsen nadenken.
Maurice Specht is filosoof en publiceerde eerder over zelforganisaties in de stad. Joke van der Zwaard is ontwikkelingspsycholoog en publiceerde over rondkomen, vooruitkomen en samenleven in stadswijken.
