Betaalbaar wonen is in Nederland nagenoeg onmogelijk geworden. De ongelijkheid neemt op allerlei vlak toe; tussen generaties, tussen wie vermogend is en wie niet, tussen de reële dagelijkse economie en de huizenbubbel. De oplossingen voor het gebrek aan betaalbare woningen die markt en politiek voorstellen, pakken de symptomen aan, maar laten de achterliggende mechanismen ongemoeid.

Dit boek stelt de ‘wooncoöperatie’ als een inspirerende factor tot structurele verandering, een alternatief tussen bouw en huur. In de wooncoöperatie wordt wonen de uitdrukking van een collectief proces. Niet de individuele vraag ‘hoe wil ik wonen?’, maar het gezamenlijk vormgeven aan de vraag ‘hoe willen wij samenleven?’ bepaalt deze gemeenschappelijke inspanning, waarbij de bewoners zelf weer het heft in handen nemen. Er zijn voorbeelden in Nederland en in andere Europese landen die laten zien dat het kan: duurzame, betaalbare huisvesting, met hoge architectonische kwaliteit en een scala aan collectieve voorzieningen, in gemeenschappelijk bezit.

Operatie wooncoöperatie vertelt de geschiedenis van ons wonen; waarom de coöperatie uit beeld verdween en waarom inmiddels steeds meer mensen een steeds groter deel van hun inkomen kwijt zijn aan huisvesting. Het documenteert tien bijzondere projecten uit Wenen, Zürich en München en legt uit hoe deze projecten konden ontstaan door bewuste keuzes vanuit het lokaal bestuur. Op inspirerende wijze toont het boek hoe we in Nederland een andere weg kunnen inslaan door wonen te verbinden aan gemeenschapseconomie en gemeenschapsvorming.

Betaalbaar wonen is in Nederland nagenoeg onmogelijk geworden. De ongelijkheid neemt op allerlei vlak toe; tussen generaties, tussen wie vermogend is en wie niet, tussen de reële dagelijkse economie en de huizenbubbel. De oplossingen voor het gebrek aan betaalbare woningen die markt en politiek voorstellen, pakken de symptomen aan, maar laten de achterliggende mechanismen ongemoeid.

Dit boek stelt de ‘wooncoöperatie’ als een inspirerende factor tot structurele verandering, een alternatief tussen bouw en huur. In de wooncoöperatie wordt wonen de uitdrukking van een collectief proces. Niet de individuele vraag ‘hoe wil ik wonen?’, maar het gezamenlijk vormgeven aan de vraag ‘hoe willen wij samenleven?’ bepaalt deze gemeenschappelijke inspanning, waarbij de bewoners zelf weer het heft in handen nemen. Er zijn voorbeelden in Nederland en in andere Europese landen die laten zien dat het kan: duurzame, betaalbare huisvesting, met hoge architectonische kwaliteit en een scala aan collectieve voorzieningen, in gemeenschappelijk bezit.

Operatie wooncoöperatie vertelt de geschiedenis van ons wonen; waarom de coöperatie uit beeld verdween en waarom inmiddels steeds meer mensen een steeds groter deel van hun inkomen kwijt zijn aan huisvesting. Het documenteert tien bijzondere projecten uit Wenen, Zürich en München en legt uit hoe deze projecten konden ontstaan door bewuste keuzes vanuit het lokaal bestuur. Op inspirerende wijze toont het boek hoe we in Nederland een andere weg kunnen inslaan door wonen te verbinden aan gemeenschapseconomie en gemeenschapsvorming.