De jaren twintig van de 21ste eeuw confronteren de ruimtelijke inrichting van ons land met langetermijncrises: klimaat, biodiversiteit, wonen en sociale ongelijkheid. Ironisch genoeg reageren we daarop met kortetermijnantwoorden. Terwijl we juist precies het tegenovergestelde nodig hebben: een planologie van de lange termijn.

Dit essay onderzoekt hoe zo’n toekomstgerichte ruimtelijke ordening eruit kan zien. Het is een ontdekkingsreis die voert langs de stam der planologen, woorden en cijfers die ons kortetermijndenken versterken en het mysterie van het voorstellingsvermogen. Ook de eeuwige sturingsvraag krijgt aandacht – wie is waarvoor verantwoordelijk? Dit essay is een noodzakelijke en herkenbare reflectie voor studenten, ambtenaren, adviseurs, projectontwikkelaars en bestuurders.

De jaren twintig van de 21ste eeuw confronteren de ruimtelijke inrichting van ons land met langetermijncrises: klimaat, biodiversiteit, wonen en sociale ongelijkheid. Ironisch genoeg reageren we daarop met kortetermijnantwoorden. Terwijl we juist precies het tegenovergestelde nodig hebben: een planologie van de lange termijn.

Dit essay onderzoekt hoe zo’n toekomstgerichte ruimtelijke ordening eruit kan zien. Het is een ontdekkingsreis die voert langs de stam der planologen, woorden en cijfers die ons kortetermijndenken versterken en het mysterie van het voorstellingsvermogen. Ook de eeuwige sturingsvraag krijgt aandacht – wie is waarvoor verantwoordelijk? Dit essay is een noodzakelijke en herkenbare reflectie voor studenten, ambtenaren, adviseurs, projectontwikkelaars en bestuurders.