Van Philips-industriegebied op zijn retour tot creatief stadshart van Eindhoven (Brainport-regio): een fascinerende en complexe transformatie naar hoogstedelijkheid. Strijp-S was het grootste (27 hectare) industrieterrein van Philips. Daar stond de eerste glasfabriek. Ook het NatLab, het veelgeroemde onderzoekscentrum van Philips, bevond zich op het terrein. Tienduizenden werkten er en voelden zich innerlijk verbonden met het gebied langs de spoorlijn. Ze waren trots op gebouwen als de Hoge Rug, het NatLab en het Klokgebouw, op de bijzondere producten die daar gedurende negentig jaar dankzij hun zweet, werkkracht en slimheid gemaakt werden.
Bij de eerste plannen voor het gebied, nadat Philips had aangeven het gebied te willen verkopen, stonden woorden als ‘Agronica’, ‘high tech favela’, ‘groene wig’, ‘Park Strijp’ en ‘Supervillage’ centraal. Maar Woningcorporatie Trudo voelde in 2003 feilloos aan dat de Brainport-regio meer behoefte had aan een hoogstedelijk milieu. Samen met ca. honderd creatieve geesten heeft dit nieuwe gebied, met optimale gebruikmaking van het industrieel erfgoed, met vallen en opstaan een eigen, unieke, identiteit gekregen.
In het boek TRANSFORMATIE STRIJP-S staat het gehele proces gedocumenteerd. Het ontstaan van Strijp-S als industrieel hart van Philips vanaf 1916; de veranderingen die het gebied ondergaan heeft van blue en white collar naar de huisvesting van de grijze leemlaag van Philips; het verkoopproces van 1999; alle ideee, visies en plannen die in de loop der jaren gemaakt zijn; de clash tussen de fysieke benadering van Park Strijp Beheer (het samenwerkingsverband van de gmeente Eindhoven met VolkerWessels); met de 'people's story' die Trudo voor ogen had, en tot slot een gedetailleerde beschrijving van de 'culture-led transformation'.
Van Philips-industriegebied op zijn retour tot creatief stadshart van Eindhoven (Brainport-regio): een fascinerende en complexe transformatie naar hoogstedelijkheid. Strijp-S was het grootste (27 hectare) industrieterrein van Philips. Daar stond de eerste glasfabriek. Ook het NatLab, het veelgeroemde onderzoekscentrum van Philips, bevond zich op het terrein. Tienduizenden werkten er en voelden zich innerlijk verbonden met het gebied langs de spoorlijn. Ze waren trots op gebouwen als de Hoge Rug, het NatLab en het Klokgebouw, op de bijzondere producten die daar gedurende negentig jaar dankzij hun zweet, werkkracht en slimheid gemaakt werden.
Bij de eerste plannen voor het gebied, nadat Philips had aangeven het gebied te willen verkopen, stonden woorden als ‘Agronica’, ‘high tech favela’, ‘groene wig’, ‘Park Strijp’ en ‘Supervillage’ centraal. Maar Woningcorporatie Trudo voelde in 2003 feilloos aan dat de Brainport-regio meer behoefte had aan een hoogstedelijk milieu. Samen met ca. honderd creatieve geesten heeft dit nieuwe gebied, met optimale gebruikmaking van het industrieel erfgoed, met vallen en opstaan een eigen, unieke, identiteit gekregen.
In het boek TRANSFORMATIE STRIJP-S staat het gehele proces gedocumenteerd. Het ontstaan van Strijp-S als industrieel hart van Philips vanaf 1916; de veranderingen die het gebied ondergaan heeft van blue en white collar naar de huisvesting van de grijze leemlaag van Philips; het verkoopproces van 1999; alle ideee, visies en plannen die in de loop der jaren gemaakt zijn; de clash tussen de fysieke benadering van Park Strijp Beheer (het samenwerkingsverband van de gmeente Eindhoven met VolkerWessels); met de 'people's story' die Trudo voor ogen had, en tot slot een gedetailleerde beschrijving van de 'culture-led transformation'.
