Tot in de jaren zestig beheerste steenkool het leven in Duitsland en Nederland op een manier die voor de generatie daarna niet meer voorstelbaar is. Steenkool was overal: onder de grond, op het water, in de lucht, in de huizen - en daarmee natuurlijk ook in de fotografie.

Tot in de jaren zestig beheerste steenkool het leven in Duitsland en Nederland op een manier die voor de generatie daarna niet meer voorstelbaar is. Steenkool was overal: onder de grond, op het water, in de lucht, in de huizen - en daarmee natuurlijk ook in de fotografie.

Weinig onderwerpen hebben zich zo overtuigend uitgeleverd aan de camera als het universum van mijnwerkers, kolenbergen en transport. Dit boek laat zien tot welke visuele rijkdom de steenkolenmijnen in Duitsland en Nederland aanleiding hebben gegeven. De bijzondere, soms bizarre, soms sublieme schoonheid die dit onderwerp in fotografische termen te bieden heeft, komt tot uiting in foto's van onder anderen Nico Jesse, Chargesheimer, Fritz Fenzl, Frits Rotgans, Cas Oorthuys, Dolf Toussaint en Albert Renger Patzsch. Wat deze foto's onderscheidt is een buitengewone intensiteit, die zijn kracht ontleent aan het contrast: zwart tegen wit, mens bij fabriek, het oude agrarische landschap en de oprukkende industrie. Het is een onderwerp waarvan de fotografische betekenis in Nederland nog weinig of niet in de breedte is geëxploreerd.

Het rijke beeldmateriaal in deze uitgave wordt begeleid door korte biografische schetsen van de voornaamste fotografen. De fotografische en cultuurhistorische achtergrond wordt geschetst in drie essays. Allereerst een algemeen essay door Mariëtte Haveman, de samenstelster van het boek, waarin de verhouding tussen de fotografie en de steenkoolgeschiedenis wordt belicht. Daarnaast een essay door Paul van der Laar (o.v.) over de economische geschiedenis van de Duits-Nederlandse handelsrelatie in steenkool, en een essay door Loek Kreukels (o.v.) met een sociaal-historische vergelijking tussen Nederlandse en Duitse mijngebieden.